چندی پیش آقای سید حسن فاطمی مقدم بازیکن پیشکسوت فوتبال که همواره نقش عمده ای در برگزاری مداوم مسابقات و رشد فوتبال در روستای حصاروئیه داشته اند، تاریخچه فوتبال این روستا را نگارش کرده اند، وبلاگ «جام نوروزی حصاروئیه» مفتخر است تا این مطلب خواندنی را با مختصری ویرایش، در ۳ قسمت دراختیار ورزش دوستان گرامی قرار دهد.
ضمن تشکر فراوان از این عزیز و وبلاگ «حصاروئیه محبوب قلبها» که این مطلب را در اختیار ما قرار دادند، شما را به خواندن آن دعوت می کنیم.
آغاز رسمی بازی فوتبال در حصاروئیه
سالهای ۱۳۵۵- ۱۳۵۶ آخرین سالهای ورزش گوی چفته بود که کم کم آن توپ کوچک جای خود را به یک توپ بزرگتر بنام توپ فوتبال داد و چفته برای همیشه بازنشت شد. اولین توپی که مورد استفاده بازی قرار گرفت از توپهای معروف به شیلنگی بود که تیوپ آن به یک لوله وصل می شد وداخل جلد چرمی قرار می گرفت. بادگیری می شد و آن لوله با نخی بسته می شد و ورود تیوپ به داخل جلد با نخ دیگری بسته می شد که توپی نسبتاً سنگین بود. این توپ به قیمت سه تومان خریداری شد و دو پیش کسوت فوتبال حصارونیه ( جلال و منصور ) بنا را بر این گذاشتند که ورزش نوین فوتبال را در این روستا رونق دهند این دو در سال ۱۳۵ زمینی را به مساحت ۷۰ در ۵۰ متر در نظر گرفتند که در آن زمان بیابان بود ( هم اکنون محل مسکونی و مرکز روستا می باشد ) .
با همت بقیه بچه های فوتبال دوست زمین هموار شد اما بدون تیرک دروازه مورد استفاده قرار گرفت ، بعلت گسترش این ورزش و کوچک بودن زمین درسال ۱۳۵۸ مسئولین تیم، زمین را به شمال غرب روستا منتقل کردند که مساحت آن ۱۰۰ متر در ۷۰ متر بود.
با تلاش منصور و جلال و همکاری آقای آقا رحیمی که مسئول جهاد سازندگی آن زمان بود که جا دارد تشکرویژه ای از ایشان داشته باشیم، چند متر لوله برای ساخت دروازه این زمین تحویل گرفته شد.
ولی در روز کار گذاشتن تیرک دروازه ها در زمین جدید، مرحوم نادعلی الله دینی خود را صاحب زمین اعلام کرد و این جوانان روستا را با مشکل جدیدی روبه رو کرد، در آن موقع با وساطت به موقع فتح الله قائینی از اهالی روستا، این مشکل حل شد و بدین ترتیب زمین فوتبال حصاروئیه برای اولین بار صاحب دروازه شد،این دروازه ها که تا اسفند ماه سال ۱۳۸۶ در زمین فوتبال نصب بودند ، صدها گل را در خود جای دادند و شاهد بردها و باختهای فراوانی بودند، در سالهای بعد از آن به همت آقای ناصر قائینی و دکتر سیدعلی فاطمی مقدم این دروازه ها برای اولین بار صاحب تور شدند همچنین در سال ۱۳۷۵ نیز با کمک آقای عباس عطایی مقداری تور از زاهدان برای دروازه ها آورده شد.
در نوروز ۱۳۸۷ نیز با پیگیریهای آقایان سیروس نجفی و سید ابوالقاسم فاطمی مقدم و حمایت اداره محترم تربیت بدنی شهرستان شهربابک، یک جفت دروازه ی استاندارد همراه با تور از اداره کل تربیت بدنی استان کرمان تهیه شد که هم اکنون در محل نصب می باشند.
افتخارات تیم فوتبال حصارونیه:
پایه گذاران فوتبال دراین روستا
آقایان سید منصور فاطمی مقدم و جلال اله دینی اولین کسانی بودند که بازی نوین فوتبال را به این روستا آوردند جلال هنوز در کنار تیم و یکی اعضاء فعال و زحمتکش کمیته برگزار کننده جام نوروز است و سید منصور بعلت مهاجرت به خارج از کشور اگرچه حضور فیزیکی در فوتبال این دیار ندارد ولی کماکان یکی از حامیان اصلی تیم فوتبال حصارونیه است.
شروع فوتبال از زبان سید منصور فاطمی مقدم :
«در زمان نوجوانی من، بازار بازی گوی چفته داغ و پر رونق بود. با اینکه من دوست داشتم این بازی را با بقیه هم سن سالان یا بعضی بزرگترها انجام دهم بعلت ضعیف بودن بازی ام ، زیاد مورد توجه قرار نمی گرفتم یا بعنوان ذخیره استفاده می شدم. به این علت بود که با دوست خوبم جلال به فکر رونق بازی فوتبال افتادیم زیرا هر دوی ما علاقه زیادی به این بازی داشتیم.
بالاخره با تهیه یک توپ کار را شروع کردیم ، بازی کردن ما به جایی رسید که بازار گوی چفته از رونق افتاد و بعد از مدتی همان استادان بازی گوی چفته وهم سن و سالان دیروز که ما را در بازی قبول نداشتند بعلت جذابیت و پر تحرک بودن ورزش فوتبال امروز درپشت خط زمین فوتبال منتظر نوبت برای بازی بودند .
از خاطرات جالب آن زمان فوتبال اینکه، بعلت ناآگاهی از قوانین یا بعلت گوش به حرف ندادن، بعضی از بزرگترها از روی خط کرنر اوت دستی می انداختند و یا داور مسابقه چون از شوت قوی تری برخوردار بود ضربات کاشته را خودش می زد وگاهی اوقات که سوت خطا را می زد و نمی دانست که توپ باید در اختیار چه تیمی قرار گیرد وقتی از او می پرسیدند که توپ مال چه تیمی است می گفت چٍُم!!!! »
تاریخچه فوتبال در روستای حصارونیه
مقدمه
از زمان قدیم بازیهای فراوانی در روستای حصاروئیه رایج بوده که جوانان و میان سالان برای گذراندن اوقات فراغت و ورزیده شدن به آنها می پرداختند که می توان به بازیهایی همچون گردو بازی ، سنگ زور برداشتن ، چوب ارچین ، کوکوما ، پرش طول و ارتفاع ، کشتی و گوی چفته که یکی از مشهورترین بازیهای آن زمان بود اشاره کرد. بازی گوی چفته تا همین اواخر سالهای ۱۳۵۵ و۱۳۵۶انجام می شده و بدین جهت این بازی را توضیح می دهم که با توپ سرکار داشت .
قبل از به وجود آمدن توپ مقداری پارچه را بصورت مدوّر گره می زدند که از آن به عنوان توپ استفاده می شد (گوی) و قطعه چوبی حدود یک متر از دیگر وسایل این بازی بود ، با زدن چوب به گوی، آن را به مسافت دور پرتاب می کردند تا یار حریف نتواند به نقطه مرکز برسد و این بازی از دو گروه سه الی چهار نفره تشکیل می شد بعد از پیدایش توپهای تنیس توپهای پارچه ای جای خود را به توپ تنیس دادند. و بعد از آن بازیهایی از قبیل فوتبال و والیبال دربین جوانان رواج پیدا کرد که در ادامه به آنها می پردازیم.
با سلام خدمت همه ورزش دوستان و همه کسانی که در جهت ترویج ورزش گام بر می دارند.
انشاالله که این پیشرفت در حدی باشد که به زودی شاهد چمن کاری زمین فوتبال حصارو باشیم.
خیلی جالب بود
سپاس
اگر هدف خواستن پیشرفت همه جامعه هست با به اندیشی برای همه مردم بهتر انجام می گیرد.
نکته مهم اینست که کاری گروهی انجام شده و بوسیله گروهی از افراد در یک روستا تا کنون ادامه داشته است ! ولی افراد زیادی در این کار سهیم بوده اند. مانند آن بازیکنان از همه روستا ها!
دیگر اینکه نوروز همیشه پیامی دیگر در فرهنگ ما داشته از هر سمبل که در آنروزها از آغاز تا پایان نوروز یک برگی از تاریخ و فرهنگ مشترک مردم ایران - تاجیک- افغان - بلوچ- کرد و لر و ...
را می نمایاند.
اهمیت نوروز در حصارو! از دیر باز بوده است و نام نوروز در بین در گذشتگان این ده بیشتر به چشم می خورد.
تبریک به همه بچه های حصارو با این همه استعداد .
خواستم یک خبر دست اول براتون بزارم اونم اینکه ما بچه های حصارو امسال قصد داریم دوتا از ضرب المثل های قدیمی رو این جوری تغییر بدیم اولی یک تیر و سه نشون : با گل هایی که به تیم حریف می زنیم هم به اومدن فصل بهار کمک می کنیم (آخه : با یک گل بهار نمیشه )وهم دسته گل تقدیمشون می کنیم و هم بازیها رو می بریم .
من با ۶ تیم موافقم .
لطفا به طور مختصر دلیل خود را نیز بیان کنید.